Милан во полуфиналето на Лигата на шампионите

Пласман во полуфиналето на Лигата на шампионите обезбедија фудбалерите на Милан, кои на гостински терен против Наполи во реванш четвртфиналето одиграа 1:1.

Точно е дека Спалети значително го промени составот, како поради враќањето на Осимен, така и поради отсуството на Ангуиса и Ким, но првичните определби на двата тима од првиот натпревар не се сменија. Домашните сакаа да го наметнат својот посед и да вршат притисок. На другата страна Милан „демнеше“.

Првите 20 минути минаа во апсолутна доминација на Наполи, кој создаде неколку ситуации пред голот на Маињан. Сепак, Милан се бранеше дисциплинирано. Кјер и Томори целосно го затворија Осимен, а Кварчелија повторно, како и на првиот меч, Калабрија со помош на Круниќ. А тоа што не го расчисти одбраната на гостите, успешно го реши францускиот нетмајндер.

А потоа во 22. минута погоди против Милан. Браим Дијас изведе одличен потег, топката дојде до Рафаел Леао. Португалецот го проигра Дијас, но бидејќи претходно беше фаулиран, а Дијас се уште немаше стопроцентна шанса, Симон Марчињак досуди пенал. Одговорноста ја презеде Оливие Жиру. Тој шутираше силно, но преблиску до средината, па Мерет успеа да го одбрани пеналот.

Жиру дефинитивно беше централна фигура во вториот дел од првото полувреме. Во 28. минута имаше одлична можност, но неговиот удар од седум, осум метри го одбрани Мерет. Сепак, третиот пат имаше среќа. Со трпелива поставеност, Милан уште еднаш ја дочека можноста за контранапад. Во 43. минута Ендомбеле упати непрецизен центаршут кој го проигра Леао. Португалецот повлече 50 метри, ги „истресе“ играчите на Наполи како иглички, а потоа на тацна го искористи Жиру, на кој не му беше тешко да ја затресе небранетата мрежа и Милан сепак поведе. На полувремето, Росонерите зазедоа минимален капитал, а Наполи се соочи со потребата да ја надополни негативата од два гола.

Во вториот дел целосна доминација на Наполи. Сепак, тоа не беше изразено со големи шанси. Имаше обиди, можеби најзрелиот го имаше Кварачели. Но, тие не беа доволно квалитетни да го загрозат Мајк Манион, а одбраната на Милан беше беспрекорна.

Сепак, во 80. минута се запали искра надеж кај домаќините. Џовани ди Лоренцо остро ја уфрли топката во шеснаесетникот и таа удри во раката на Томори. Марчињак досуди пенал, а Кварачели имаше шанса да внесе возбудувања во финишот на натпреварот. Сепак, тоа не го дозволи фантастичниот Мајк Маињан, кој се нафрли како мачка и го одбрани пеналот.

Таму не згаснаа надежите на Наполи. Во третата минута од судиското надополнување, Осимен успеа да ја затресе мрежата за 1:1 и домаќинот имаше малку повеќе време да ги добие продолженијата. Но, иако Милан го прими првиот гол во нок-аут фазата, не ја пропушти големата шанса и го обезбеди своето прво полуфинале во елитното натпреварување по 2007 година кога Росонерите последен пат се искачија на врвот на Европа. А противник лесно може да биде нивниот градски ривал Интер, кој во реваншот на Меаца ќе брани 2:0 од Бенфика. Тоа би било повторување на 2003 година, кога во полуфиналето се најдоа и двете миланските екипи.